İstediği kadar korunmalı olsun, böyle cennet bir yerleşim yeri olur da yüzyıllarca önce Akdeniz de cirit atan korsanlar buraları ziyaret etmez mi? Yörede kurulu antik kent de yaşayan Baybososs lular, korsanlara karşı koyabilmek için, pek çok kale ve gözcü kulesi inşa etmişler. Daha sonraları yöreyi ele geçiren Rodos Şövalyeleri, daha da ileriye gidip, koyun ortasındaki adaya da bir kale yapmışlar.
Burada yapılan dağ ve orman yürüyüşlerine doyum olmuyor. Üstelik kekiğinizi, ada çayınızı kendi ellerinizle toplamanın keyfini de yaşayabiliyorsunuz Ayrıca, Mayıs - Haziran da giderseniz dut, Temmuz - Ağustos ta taze incir kürü yapabilirsiniz. Orhaniye, Marmaris in diğer koyları gibi balık cenneti. Tabii mevsiminde gitmek kaydıyla sahildeki restoranlarda hem tazesini hem de her çeşidini bulabiliyorsunuz.
Orhaniye nin girişindeki büyük marina, yatlara her türlü hizmeti verebiliyor. Üstelik manzarası da doyumsuz. Hisarönü Körfezi nde Mavi tura çıkan yatçılar, denizi tertemiz ve her türlü hava koşulunda sakin olduğu için, genellikle burayı tercih ediyorlar.Orhaniye deki, kafe ve restoranlar, koyda demirleyen yatçıları rahatsız etmemek için, müzik çalmıyor. Öyle olunca, burada doğayı dinleyerek yemenin içmenin, yatıp uyumanın keyfine doyum olmuyor.
Koyun ortasına doğru 500 metre uzunluğunda 5 metre genişliğinde uzanan dil şeklindeki kuma "kızkumu" deniyor. Burası, deniz alçaldığı zamanlar ortaya çıkıyor; yükseldiği zaman görünmüyor.
Kızkumu bir Kıyı Oku ( Kıyı Kordonu ) oluşumudur. Kıyı oku, dalga ve akıntıların kıyıdan taşıdıkları maddeleri küçük koylarda biriktirmesi ile oluşan, bir ucu karaya bağlı ve denize doğru ok şeklinde uzanan yığıntılardır. Kıyı kordonu bir koyun önünü kapatacak şekilde gelişirse kıyı kordonu gerisinde lagün oluşuyor.
Kızkumu nda yürüme keyfini mutlaka tadın. Bir de resim çektirirseniz, dönüşte eşinize dostunuza denizde nasıl yürüdüğünüzü de kanıtlamış olursunuz. Kumun başındaki Orhaniye Köy Gazinosu, özellikle Marmaris yarımadasında safari turuna çıkan yabancıların değişmez durağıdır. Hareketten hoşlanıyorsanız daha iyi bir yer bulamazsınız.
Bir de efsanesi var Kızkumu nun
Eski zamanlarda civarın kralının kızı ile bir balıkçı birbirlerine aşık olmuş. Ancak, kral kızı balıkçıya varamaz. Hal böyle olunca, kız ile delikanlı gizli gizli buluşuyorlar tabi. Kral baba bunu zaman içerisinde öğreniyor ve bir gece takip ettiriyor kızını. Diyorlar ki; balıkçı denizden geliyor, kız kumsalda onu bekliyor, bulunduğu yeri ışıkla işaret ediyor delikanlıya. Ve kral kızı ile delikanlı, gün ağarana kadar aşk oyunları yapıyorlar birbirlerine.
Kral bir gece askerlerine kızını yakalamalarını ve kumsalda ışıkla balıkçıya işaret göndermelerini buyuruyor. Delikanlı ışığı görünce atlıyor kayığına ve kürek çekiyor bir manga askerin üzerine doğru. Kız askerlerin elinden kurtuluyor ve koşmaya başlıyor sevdiğini kurtarabilmek için ama koyun taaa öbür ucuna yetişmesi imkansız. Ama sevda bu; kural falan dinlemez, atıyor kendini sulara.
İşte o anda bir mucize gerçekleşiyor! Kızın adım attığı her yer kumsala dönüşürken peşinden koşan askerler bastıkça denize gömülüyor onca ağırlıkla. Kız kayığa kadar koşabiliyor. Ancak bir okçu tam o anda delikanlıyı hedefleyip salıyor okunu. Heyhat! Kız ile delikanlı birbirlerine sarılmışlardır bile ve ok gelip kızla buluşuyor. Derler ki; o kumlar, kızın kanı denize karışınca kırmızıya boyanmış. Delikanlı ise aldığı gibi gidiyor kızı, sonrasını ne gören var ne duyan !
Marmaris ten Datça yönüne doğru giderken, 29. kilometrede Hisarönü, Orhaniye, Selimiye, tabelalarını görünce sola sapıyorsunuz. 3 kilometre sonra Hisarönü, bir o kadar daha sonra Orhaniye desiniz. Arabanız yoksa, Marmaris ten sürekli çalışan minibüslerle ulaşım mümkün.